unnamed (10)

Merhaba sevgili sayınlarım, işte yine ben. İnanır mısınız artık ben yaşamaktan çok sıkıldım, artık ne olacaksa olsun diyorum. Bu yeknesak monoton bitevileyik beni canımdan bezdirdi. Çk cnm sklyr srkli kusyrm. Kıyamet mi kopar artık, uzaylılar mı saldırır, Terminatörler mü gelir neyse ney, olsun artık. Dikkat ederseniz muazzam olgular peşindeyim hep. Herhalde olm, sonunda bişi yoksa ne ki bu şimdi dünya? Napıyoz ki biz burda? Tarladaki karpuz gibi hayat mı olur allasen. Gerçi karpuzun bile hayatı daha heyecanlıdır bence. En azından güneş batıp karanlık çöktüğünde gecenin yaratıkları etrafında gezinir tarladaki karpuzun. O ne görkemli bir varoluş. Ah o karpuzun bi dili olsa konuşsa neler anlatır kim bilir. Oysa biz napıyoruz? Onca yaşanmışlığı olan bir karpuzu beyaz peynirle yiyoruz. İnanılır gibi değil. İnsan sektörünü anlamak güç. Neyse…

Biz insanlar olarak ölmeye doğru neden böyle angut gibi kalırız hiç düşündünüz mü? Bön bön bakarız bize bişeyler anlatanlara doğru. Çünkü o yaşa kadar onu yapma bunu deme, şunu yaşama diye diye bir nevi tomruk oluyoruz sona doğru da o yüzden. Kütük gibi bi şey kalıyor o neşeli laf dinlemez ergenden geriye çünkü. Aslında yaşlılık toplumsallaşmanın sonlandığı nokta da olabilir. Kişi artık tam anlamıyla toplumsal bir birey halini alır ki o noktada ölmesi de çok manidar artı çok güzel bir metafor kim bilir belki de bir eğretileme ya da bir teşbih-i beliğ. Tam anlamıyla toplumsallaşmış insan artık bir ölüdür. Ordan burdan onu bağlamış kurallar, yasalarla hareket edemez, orasına burasına girip çıkmış müeyyidelerle sabitlenir. Hahaha diye güler yemek yerken felan. Nasılsın der yanındakine o da iyiyim sen nasılsın der. Die motherfucker die!

Dikkat ettiyseniz yine bugün sevgi doluyum, insanlığı sımsıkı kucaklamak isteyen bir ruh halim var. Onu öyle kucaklamak istiyorum ki böyle sıkıca sarılıp, akabinde insanlığı yere paralel bi şekilde havaya kaldırıp belini dizime vurmak istiyorum gladyatör tarzı. Aslında en güzelini Roma yapmış. Nasıl bir pompa nasıl bir vahşet dönmüş ortamda. Caligula hayatı gibisi yok. Misal Sezar. Mısır’ı fethettikten sonra Kleopatra’nın odasından 72 gün boyunca çıkmamış ajkdgkjasghd Bu nasıl devlet yönetimi hıammına. Ünlü İngiliz lavuk Morrissey’in de dediği gibi, “Some girls are bigger then others”. Nalaka diyorsan git araştır, sözlerini bul. Mırıldanarak titret kalçaları. Yaşadığın belli olsun biraz. Neydi o günler unutma. Çünkü insan hafızası kadardır. Hafızası olmayan insana abajur denir. Çipil çipil gözleriyle pırıl pırıl bakar ortamlara.

Bu haftaki yazım da konusuna varamadan sona geldi. Bu bir tarz mı oldu aceba yoksa anlatacak hiçbir şeyim yok mu lan benim L Neyse bu yazımızı sevgili Rudolf Nureyev tarzı hareketlerle kapatıyorum. Hop! Havada! Hop koşmaç! Hop bacaklar yere paralel açarak zıplamaç! Şlik şlak! Umhssss! Zorlanıyorum biraz tabi L Umhssss

Netameli günler dilerim derken ıhı tendon attı L