Ha bir de Şefik Can şerhli Mesnevi evimde olan, okuduğum okuduğum ama yeterince anlamadığımı hissettiğim bir kitap. Tam da işyerinde yeni yediğim bir kazık üzerine içten içe düşünürken bu kısmı okumanız da muhteşem bir tevafuk oldu.. Cansınız.
Orçun ve Ayça..Biliyor musunuz ? Herkesin konuşmaktan kaçındığı, içten içe kafanın içinde dönen cevaplamaya bazen kendinin bile korktuğu sorulara maruz kaldığımızı….Size program esnasında “sükunetle dinliyorum” demiştim. Siz konuşurken konulara ister istemez kendinizi dahil ediyorsunuz. Konunun belkide hiç beklenmedik bir yanına dokunuyorsunuz. Karşınızda sizi dinleyenler olarak biz ya da kendi adıma konuşayım ben pür dikkat kesiliyorum. Malum bu tür konular bize öyle bir öğreti ile dikte ediliyor ki başta bunlara zaten itiraz hakkın yok. Ama bilerek ve öğrenerek ve konuşmanın içinde tartışmayı açarak aslında kendi sorularıma kendim cevap buluyorum. Sükunet bana belki bu yüzden gerekli…Buna vesile olup sizde kaçınılan soruları kendinize sormuş oluyorsunuz.Sonra da hep birlikte bu tartışmayı olması gereken yere taşıyoruz. Orçun’nun naif ve dinlendirici ses tonu bu tarafta beklediğinizin çok ötesinde bir etki yaratıyor. Çünkü cevaplar sorulmamış sorulara vesile oluyor bazen. Aslında insan olmak ne kolay ama ne kadar zorr dedirtiyor bana…Aslında herşey nasıl harikulade bir düzen içinde…Ayça Orçun’u bize getirdiğin için teşekkür ederim. Kabul ediyorum şu aralar hiçbirşey yolunda gitmiyor ülkemde, şehrimde bazen ailemde…Ama bu konular ferahlattı başka boyuta taşıdı…Ne çok yazdım. Bekliyorum her hafta sizi. Sevgiler.
Maneviyat da müzik gibi ruhun gıdası sanırım.. Bilimsel gerçeklere yönelmekten çok duygulara ve hislere yönelmek lazım mutlu olmak için belki de…bilemiyorum.
Tasavvufla tanıştırdığınız için teşekkürler tekrar. Devamını bekliyoruz. 🙂
Ayça merhaba ; konuk alıyorsanız bir gün işten izin alıp gelcem , çok sevdim bu programı ^^
Ben en çok Orçun Köksal’ın sesindeki huzurlu ve itinalı tınıyı seviyorum..
Ne güzel program oldu yahu
Ha bir de Şefik Can şerhli Mesnevi evimde olan, okuduğum okuduğum ama yeterince anlamadığımı hissettiğim bir kitap. Tam da işyerinde yeni yediğim bir kazık üzerine içten içe düşünürken bu kısmı okumanız da muhteşem bir tevafuk oldu.. Cansınız.
Orçun ve Ayça..Biliyor musunuz ? Herkesin konuşmaktan kaçındığı, içten içe kafanın içinde dönen cevaplamaya bazen kendinin bile korktuğu sorulara maruz kaldığımızı….Size program esnasında “sükunetle dinliyorum” demiştim. Siz konuşurken konulara ister istemez kendinizi dahil ediyorsunuz. Konunun belkide hiç beklenmedik bir yanına dokunuyorsunuz. Karşınızda sizi dinleyenler olarak biz ya da kendi adıma konuşayım ben pür dikkat kesiliyorum. Malum bu tür konular bize öyle bir öğreti ile dikte ediliyor ki başta bunlara zaten itiraz hakkın yok. Ama bilerek ve öğrenerek ve konuşmanın içinde tartışmayı açarak aslında kendi sorularıma kendim cevap buluyorum. Sükunet bana belki bu yüzden gerekli…Buna vesile olup sizde kaçınılan soruları kendinize sormuş oluyorsunuz.Sonra da hep birlikte bu tartışmayı olması gereken yere taşıyoruz. Orçun’nun naif ve dinlendirici ses tonu bu tarafta beklediğinizin çok ötesinde bir etki yaratıyor. Çünkü cevaplar sorulmamış sorulara vesile oluyor bazen. Aslında insan olmak ne kolay ama ne kadar zorr dedirtiyor bana…Aslında herşey nasıl harikulade bir düzen içinde…Ayça Orçun’u bize getirdiğin için teşekkür ederim. Kabul ediyorum şu aralar hiçbirşey yolunda gitmiyor ülkemde, şehrimde bazen ailemde…Ama bu konular ferahlattı başka boyuta taşıdı…Ne çok yazdım. Bekliyorum her hafta sizi. Sevgiler.
Yine Süper Program oldu
Yayın anında dinleyemiyorum yakalayamıyorum fakat arşivde arıyor ve dinliyorum.
Süpersiniz Ağzınıza Sağlık
Teşekkürler
ben de dinliyorum 🙂
eywalah !!!!
ruhunuza , denyoluğunuza sağlık !!!!
Tekrar tekrar can kulagiyla dinliyorum.
ikiniz de çok sağolun var olun.
tuzunuz ‘kuru’ r
tabii!..;) -eyvallah..
“r” ile alakam yok, aman yanlış anlaşılmaya..( ama üzerinde düşüneceğim..:)
harika program, harika konular! 2. kez dinliyorum daha da dinlerim, arşiv kısmı olması çok iyi.. Orçuncan’ın ses tınısı gerçekten huzur veriyor..
Maneviyat da müzik gibi ruhun gıdası sanırım.. Bilimsel gerçeklere yönelmekten çok duygulara ve hislere yönelmek lazım mutlu olmak için belki de…bilemiyorum.
Tasavvufla tanıştırdığınız için teşekkürler tekrar. Devamını bekliyoruz. 🙂
Cok iyi bir sohbet olmus… Saygı ile dinledim… Selamlar…
nasıl güzel nasıl huzurlu ve sakin .
..ohhh misler gibi bir program olmuş..çok şanslıyız ulen