Yuaaaaaaa,
Yine cok guzel bir program olmus. Anlayisiniza siginarak ben de sac hususunda eser miktarda üfürmek istiyorum. 2013 yaz okulunda serinleyim diye girdigim Konak Il Kutuphanesi’nde eselenirken gozume bi kitap ilisti. Ama nassssil cirkin bir kapagi var, boyle ayiptir soylemesi Beyaz Balina’dan cikan ergenlere yonelik romanlar gibi. Sonra evirip cevirdim kerli ferli bir sosyolojik kitap adi da Dikkat Saciniz Ele Veriyor orcinali de Rapunzel’s Daughters: What Women’s Hair Tells Us About Women’s Lives imis bayagi bayagi kadinlarin saci uzerinden kerli ferli bi arastirma. Velhasil sac oyle aman iste keratin dibi kökü dıye azımsanmayacak kadar önemliymiş. Diyokine kitabın yazarı Rose Weitz mensup oldugun sınıf ya da geldiğin kültürel arka plan sacından ele veriyo.
Yani şimdi sen saçlarını çırtlak sarıya boyatan gaye su akyol’un; aslında dip boyası gelmiş ama yaptırmayan, orta halli, sağcı bir ev hanımı olduğunu mu demek istiyorsun?
yok yok o denli indigemeci degilim, ama o hanimin “textual poaching” yaptigini dusunuyorum. Ondan da önce bırkac senedır beğenı/taste hususunda upsıde down olan şeyler var mesela geçmişin aksine ne kadar “bayağı” bir müzik beğeni skalasınız olursa o kadar “genre fluıd” bilmem ne oluyorsunuz, tuıtırda insanlar “artık ah geceler dinlemekten utamıyorum” gibi saçmalıklar düzüyolar misal. Neyse, bence bu durum görünüş için de geçerli. Eskiden “alay” konusu olan kılık saç baş artık marjin diye konumlandıracağımız bi yerde sanki. Ay ne boş boş konuştum 🙂
,
Ps note: Textual poaching ilk bakışta fandomluk müessesesi olarak görülse de öyle diil, mesela çok renkli giyinmeyi “çingenelik” olarak etiketleyen insanlara karşı “hadi ulan, çingeneyim o zaman”deyiverip rengarenk giyinmek (Hadi ulan diyenin daha farklı bir sosyal pozisyondan gelmiş olması elzem)
Yuaaaaaaa,
Yine cok guzel bir program olmus. Anlayisiniza siginarak ben de sac hususunda eser miktarda üfürmek istiyorum. 2013 yaz okulunda serinleyim diye girdigim Konak Il Kutuphanesi’nde eselenirken gozume bi kitap ilisti. Ama nassssil cirkin bir kapagi var, boyle ayiptir soylemesi Beyaz Balina’dan cikan ergenlere yonelik romanlar gibi. Sonra evirip cevirdim kerli ferli bir sosyolojik kitap adi da Dikkat Saciniz Ele Veriyor orcinali de Rapunzel’s Daughters: What Women’s Hair Tells Us About Women’s Lives imis bayagi bayagi kadinlarin saci uzerinden kerli ferli bi arastirma. Velhasil sac oyle aman iste keratin dibi kökü dıye azımsanmayacak kadar önemliymiş. Diyokine kitabın yazarı Rose Weitz mensup oldugun sınıf ya da geldiğin kültürel arka plan sacından ele veriyo.
Yani şimdi sen saçlarını çırtlak sarıya boyatan gaye su akyol’un; aslında dip boyası gelmiş ama yaptırmayan, orta halli, sağcı bir ev hanımı olduğunu mu demek istiyorsun?
yok yok o denli indigemeci degilim, ama o hanimin “textual poaching” yaptigini dusunuyorum. Ondan da önce bırkac senedır beğenı/taste hususunda upsıde down olan şeyler var mesela geçmişin aksine ne kadar “bayağı” bir müzik beğeni skalasınız olursa o kadar “genre fluıd” bilmem ne oluyorsunuz, tuıtırda insanlar “artık ah geceler dinlemekten utamıyorum” gibi saçmalıklar düzüyolar misal. Neyse, bence bu durum görünüş için de geçerli. Eskiden “alay” konusu olan kılık saç baş artık marjin diye konumlandıracağımız bi yerde sanki. Ay ne boş boş konuştum 🙂
,
Ps note: Textual poaching ilk bakışta fandomluk müessesesi olarak görülse de öyle diil, mesela çok renkli giyinmeyi “çingenelik” olarak etiketleyen insanlara karşı “hadi ulan, çingeneyim o zaman”deyiverip rengarenk giyinmek (Hadi ulan diyenin daha farklı bir sosyal pozisyondan gelmiş olması elzem)
Valla bu konular beni aşar.
Bizi ciddiye alıp dinlediğin için sağol.
Biz de boş boş konuşuyoruz işte 🙂